wymowa:
?/i, IPA[ʧ̑as], AS[čas]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wymiar używany do określania kolejności zdarzeń; zob. też czas w Wikipedii
(1.2) chwila, moment, pora
(1.3) gram. sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Czas jest nazywanyczwartym wymiarem”.
(1.1) W samotnym biegu uzyskała czas 13,22, dający awans[2].
(1.2) Myślę, że już czas iść.
(1.3) W języku polskim trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły.
składnia:
(1.2) czas + bezok. • czas + D. • czas na + B. • czas do + D. • czas ku + C.
kolokacje:
czasoprzestrzeń, czasomierz
(1.1) czas letniczas zimowy
(1.2) do czasu • z czasem
(1.3) czas zaprzeszły / przeszły / teraźniejszy / przyszły
synonimy:
(1.2) chwila, moment, pora
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czasownik mrz, czasowość ż, czasówka ż
przym. czasowy, ponadczasowy, czasownikowy, odczasownikowy
przysł. czasem, czasami, czasowo, podczas
przyim. podczas
związki frazeologiczne:
(być / przyjechać / …) o czasie / na czasciężkie czasyco jakiś czasco pewien czasbyć kwestią czasubyć na czasieczas leczy ranyczas nagliczas po temuczas to pieniądzdawnymi czasydo swego czasudo pewnego czasuduch czasugorący czaskawał czasumieć czas (na coś) • na czasnadchodzi / nadszedł / zbliża się czyjś czasnadszarpnięty przez ząb czasunajwyższy czasnie ma czasu (na coś) • o czasieod czasu do czasupo czasieprzed czasemrychło w czasswego czasuszkoda czasu i atłasuw czasach słusznie minionychw sam czasw swoim czasiewe właściwym czasiewyspać się za wszystkie czasywyścig z czasemz biegiem czasuza czasów (kogoś / czyichś) • za dawnych czasówzabijać czaszrobić na czasiść z duchem czasuszmat czasuczas ucieka, wieczność czeka
etymologia:
(1.2) prasł. *časъ (< praindoeur. *kēso-) → odcinek czasu[3]
(1.1) pochodne od (1.2)
(1.3) kalka z łac. tempus[4]
uwagi:
zob. też czas w Wikicytatach
zobacz też: polskie przysłowia o czasie
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „czas” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Cały stadion kibicuje jednej, jedynej Polce i..., twitter.com, 8/6/2024
  3. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  4. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) czas
(1.2) okres
odmiana:
przykłady:
(1.1) Òd tegò czasu móm co do ti domenë malińką niészmakã.Od tego czasu mam co do tej domeny maleńki niesmak.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy