Tiamat
Tiamat – w mitologii babilońskiej bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu, należała do pierwszego pokolenia bóstw. Apsu – partner Tiamat – kojarzony był natomiast z wodami słodkimi[1].
| bogini bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Teren kultu | |
| Rodzina | |
| Mąż | |
Tiamat była matką młodszej generacji bogów. Została zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała utworzył Ziemię i sklepienie nieba. Z jej głowy i piersi zostały stworzone góry, natomiast z jej oczu wypłynęły Tygrys i Eufrat[1].
Jej walka z Mardukiem została opisana w eposie o stworzeniu świata Enuma elisz.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mitologie Świata – Ludy Mezopotamii. New Media Concept sp. z o.o., 2007, s. 94. ISBN 978-83-89840-14-1.
Encyklopedie internetowe (osoba):