Rolling Stoneamerykańskie czasopismo założone w 1967 w San Francisco przez Janna Wennera i Ralpha J. Gleasona, jako organ ideowy kultury, a przede wszystkim muzyki hippisowskiej.

Rolling Stone
Ilustracja
Częstotliwość

miesięcznik / dwutygodnik

Państwo

 Stany Zjednoczone

Wydawca

Penske Media Corporation

Tematyka

kultura

Język

angielski

Pierwszy numer

9 listopada 1967

Redaktor naczelny

Jason Fine

Średni nakład

700 622 egz.

ISSN

0035-791X

Strona internetowa

Historia i profil

edytuj

Nazwa czasopisma pochodzi od tytułu piosenki Boba DylanaLike a Rolling Stone” – manifestu ideowego hippisów, który odnosi się do angielskiego przysłowia „A rolling stone gathers no moss” (Toczący się kamień nie porasta mchem). Na okładce pierwszego numeru magazynu z 9 listopada 1967 znalazł się fotos Johna Lennona z planu zdjęciowego filmu How I Won the War[1].

Po wielkiej popularności w latach 60. i 70., lata 80. przyniosły redakcji czasopisma okres niesławy poprzez narkotykowe eksperymenty niektórych dziennikarzy, instytucjonalizację i coraz większą komercjalizację. Te ostatnie pogłębiła jeszcze bardziej przeprowadzka tytułu do Nowego Jorku, w celu zbliżenia się do potencjalnych reklamodawców. Po 2000 utrata źródeł finansowania, jak i malejąca popularność zmusiła wydawców do zmiany orientacji na coraz młodszego odbiorcę, skupiając się na tematyce związanej z seksem. Mimo to „Rolling Stone” po dziś dzień uważany jest za sztandarowy przykład „pisma kultowego”, dyktującego trendy i wyznaczającego nowe kierunki w muzyce, filmie, modzie itd.

Największym magnesem przyciągającym potencjalnego czytelnika do lektury periodyku – oprócz zamieszczonych w nim artykułów – są nieszablonowe okładki czy sesje zdjęciowe. To właśnie zdjęcia gwiazd z okładek „Rolling Stone’a” wywoływały na świecie oburzenie, szok, ale także i podziw. Sensację wywołała m.in. zdjęcie Afroamerykanki Janet Jackson, której piersi zasłonięte są przez dłonie białego mężczyzny, Madonny „rozkładającej nogi” na antycznym krześle czy nagrodzoną w 2005 tytułem „najlepszej okładki wszech czasów” – zdjęcia nagiego Johna Lennona obejmującego ubraną w czarną bluzkę i dżinsy Yōko Ono.

We wrześniu 2017 magazyn został wystawiony na sprzedaż przez spółkę Wenner Media należącą do założycieli tytułu. Nabywcą została pod koniec roku firma Penske Media. W 2018 wydawca podjął decyzję o zmianie częstotliwości ukazywania się od lipca 2018 na cykl miesięczny zamiast dwutygodniowego[2].

Rankingi

edytuj

Lista 500 albumów wszech czasów

edytuj

W listopadzie 2003 magazyn opublikował listę 500 albumów wszech czasów, ustaloną na podstawie wyboru dokonanego przez 273 muzyków i krytyków muzycznych.

Lista 500 utworów wszech czasów

edytuj

W listopadzie 2004 na łamach magazynu opublikowano listę 500 najlepszych piosenek wszech czasów. Listę przygotowano zgodnie z głosami 172 muzyków i krytyków muzycznych.

Lista 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów

edytuj

W 2003 magazyn opublikował listę 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów. Na liście znalazły się tylko dwie kobiety, co spotkało się z odpowiedzią magazynu Venus Zine w postaci listy najlepszych gitarzystek wszech czasów[3].

Przypisy

edytuj
  1. Yoko Ono: John Lennon we wspomnieniach. Paweł Wieczorek (tłum.). Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2006, s. 265–267. ISBN 978-83-7506-046-1.
  2. „Rolling Stone” z dwutygodnika staje się miesięcznikiem w cenie 9,99 dolara [online] [dostęp 2018-07-06] (pol.).
  3. 46 najlepszych gitarzystek wszech czasów

Linki zewnętrzne

edytuj
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy