Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981

De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981 was de tweede race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1981. De races werden verreden op 26 april 1981 op de Salzburgring nabij Salzburg

Vlag van Oostenrijk Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981
Salzburgring
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Datum 26 april 1981
Organisator FIM, Arbö Salzburg
500 cc
Poleposition Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
Eerste Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby
Derde Vlag van Japan Hiroyuki Kawasaki
350 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
Eerste Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
Tweede Vlag van Duitsland Toni Mang
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Loris Reggiani
Derde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor/Vlag van Zweden Benga Johansson
Tweede Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Derde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt

Algemeen

bewerken

Dat de Grand Prix van Oostenrijk in april verreden werd was voor veel mensen onbegrijpelijk. In 1979 kon ze ternauwernood doorgaan omdat er op zaterdag voor de race sneeuw viel, in 1980 werd ze helemaal afgelast en konden de teams niet eens vertrekken omdat ze in het rennerskwartier ingesneeuwd waren. In 1981 was het weer echter uitstekend. Voor de 500cc-klasse en de zijspannen was de Oostenrijkse Grand Prix de openingsrace van het seizoen. Veel aandacht ging uit naar de nieuwe Yamaha OW 54 van Kenny Roberts, die tijdens de trainingsdagen zorgvuldig verborgen werd gehouden. Ook was men benieuwd of het Honda NR 500-project eindelijk vruchten zou gaan afwerpen. Roberts vernielde zijn OW 54 bij een val in de trainingen en Takazumi Katayama wist met zijn NR 500 niet verder te komen dan de 19e trainingstijd en een 16e plaats in de race. De nieuwe LCR-zijspancombinaties kwamen nog niet goed uit de verf. Rolf Biland/Kurt Waltisperg wisten weliswaar tweede te worden, maar de overige LCR's moesten een Windle, twee Seymaz-combinaties en zelfs de zelfbouwcombinatie van Trevor Ireson voor zich dulden.

De poleposition in de 500cc-klasse ging verrassend naar Graeme Crosby die zeven duizendste seconde sneller was dan Marco Lucchinelli. Randy Mamola en Kenny Roberts hadden nogal wat tegenslag gehad in de trainingen. Mamola viel hard en blesseerde zijn hand en Roberts blesseerde een elleboog, maar reed bovendien zijn Yamaha OW 54 doormidden. Het blok werd met enige moeite in een OW 53-frame gemonteerd en zo kon hij toch de achtste trainingstijd rijden. Het harde werken aan de Honda NR 500 had geen vruchten afgeworpen: Takazumi Katayama reed de negentiende trainingstijd. Crosby reed twee ronden aan de leiding, maar werd toen gepasseerd door Lucchinelli, terwijl ook Mamola, Barry Sheene, Roberts, Boet van Dulmen, Kork Ballington, Jack Middelburg, Wil Hartog, Christian Sarron en Hiroyuki Kawasaki een tijdje in de kopgroep zaten. Mamola en Lucchinelli maakten zich los, maar Lucchinelli verremde zich en viel, waardoor Mamola eenvoudig kon winnen. Roberts stopte in de twaalfde ronde omdat zijn monoshock, die al twee seizoenen problemen op had geleverd, vast zat. Om de derde plaats werd gevochten door Sheene, Van Dulmen, Sarron en Kawasaki, maar Sarron viel uit, Van Dulmen kreeg problemen met zijn voorband en Kawasaki wist Sheene te verslaan.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Randy Mamola Suzuki 48'06"66 7 15
2   Graeme Crosby Suzuki 48'16"55 1 12
3   Hiroyuki Kawasaki Suzuki 48'25"14 5 10
4   Barry Sheene Yamaha 48'27"53 3 8
5   Boet van Dulmen Yamaha 48'28"47 6 6
6   Kork Ballington Kawasaki 48'44"76 11 5
7   Franco Uncini Suzuki 48'55"22 12 4
8   Jack Middelburg Suzuki 48'57"07 14 3
9   Wil Hartog Suzuki 49'23"97 10 2
10   Giovanni Pelletier Suzuki +1 ronde 1
11   Philippe Coulon Suzuki +1 ronde
12   Marc Fontan Yamaha +1 ronde
13   Takazumi Katayama Honda +1 ronde
14   Walter Migliorati Suzuki +1 ronde
15   Seppo Rossi Suzuki +1 ronde
DNF   Kenny Roberts Yamaha 8
DNF   Christian Sarron Yamaha rem 4
DNF   Michel Frutschi Yamaha 9
DNF   Marco Lucchinelli Suzuki val 2
DNQ   Graziano Rossi Morbidelli
DNS   Carlo Perugini Sanvenero motor niet klaar
DNS   Virgino Ferrari Cagiva motor niet klaar
DNS   Gregg Hansford Kawasaki blessure

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Randy Mamola Suzuki 15
2   Graeme Crosby Suzuki 12
3   Hiroyuki Kawasaki Suzuki 10
4   Barry Sheene Yamaha 8
5   Boet van Dulmen Yamaha 6
6   Kork Ballington Kawasaki 5
7   Franco Uncini Suzuki 4
8   Jack Middelburg Suzuki 2
9   Wil Hartog Suzuki 2
10   Giovanni Pelletier Suzuki 1

In de 350cc-race in Oostenrijk gingen aanvankelijk Toni Mang en Jon Ekerold aan de leiding, maar Patrick Fernandez wist naar hen toe te rijden en bleef bijna de hele race achter hen hangen. In de laatste ronde ging Fernandez ineens op kop en won de race. Ekerold en Mang raakten elkaar in de voorlaatste bocht, wat de sfeer tussen hen beiden niet verbeterde[1]. Mang werd tweede en Ekerold derde. Graeme Geddes leverde opnieuw een opmerkelijke prestatie door met zijn twee jaar oude Bimota-Yamaha door vierde te worden.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 50'08"90 3 15
2   Toni Mang Kawasaki 50'09"24 1 12
3   Jon Ekerold Solo 50'09"56 2 10
4   Graeme Geddes Bimota-Yamaha 50'37"86 9 8
5   Carlos Lavado Yamaha 50'08"92 6
6   Keith Huewen Yamaha 51'12"77 11 5
7   Jacques Cornu Yamaha 51'14"32 7 4
8   Thierry Espié Bimota-Yamaha 51'28"81 12 3
9   Tony Head Yamaha 51'29"23 2
10   Edi Stöllinger Kawasaki 51'29"90 1
11   Bruno Kneubühler Yamaha 51'38"91
12   Paolo Ferretti Yamaha +1 ronde
DNF   Alan North Yamaha val 6
DNF   Eric Saul Chevallier-Yamaha val 8
DNF   Siegfried Minich Bartol-Yamaha val 10
DNF   Walter Villa Yamaha val
DNF   Michel Rougerie Yamaha val
DNF   Peter Looijesteijn Bakker-Yamaha waterpomp 25
DNF   Jean-François Baldé Kawasaki ontsteking 4

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Jon Ekerold Solo 25
2   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 23
3   Carlos Lavado Yamaha 16
  Toni Mang Kawasaki
5   Jean-François Baldé Kawasaki 12
6   Graeme Geddes Bimota-Yamaha 11
7   Thierry Espié Bimota-Yamaha 8
8   Jeffrey Sayle Yamaha 6
  Jacques Cornu Yamaha
10   Keith Huewen Yamaha 5

Omdat Ángel Nieto de laatste ronde van de GP van Argentinië op één cilinder had moeten rijden, maakten de Minarelli-constructeurs Jan Thiel en Martin Mijwaart zich wat zorgen in Oostenrijk. Dat bleek niet nodig. Hoewel Pier Paolo Bianchi met zijn MBA de snelste start had, stelde Nieto al snel orde op zaken en hij reed meteen weg van de rest. De strijd om de tweede plaats ging tussen Bianchi en Nieto's teamgenoot Loris Reggiani. Pas in de laatste ronde wist Reggiani het pleit in zijn voordeel te beslechten. Guy Bertin blies voor de tweede keer zijn Sanvenero-motor op en zijn opvolger bij Motobécane, Jacques Bolle, lag op de vijfde plaats toen hij zichzelf door een val uitschakelde. Eugenio Lazzarini werd met zijn zelfgebouwde Iprem vierde.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Ángel Nieto Minarelli 47'12"96 2 15
2   Loris Reggiani Minarelli 47'18"30 3 12
3   Pier Paolo Bianchi MBA 47'18"95 1 10
4   Eugenio Lazzarini Iprem 48'21"62 6 8
5   Gerhard Waibel MBA 48'33"87 ? 6
6   Hans Müller MBA 48'34"22 7 5
7   Per-Evard Carlsson MBA +1 ronde 12 4
8   Maurizio Vitali MBA +1 ronde 3
9   Hans-Jürgen Hummel MBA +1 ronde 2
10   Henk van Kessel EGA +1 ronde 14 1
11   Willy Pérez MBA
12   Yves Dupont MBA
13   Anton Straver Morbidelli 20
14   Thierry Noblesse MBA
15   Johnny Wickström Morbidelli
16   Theo Timmer MBA 21
17   Ton Spek MBA 23
DNF   Guy Bertin Sanvenero motor 5
DNF   Jacques Bolle Motobécane val 11
DNF   Erich Klein MBA 9
DNF   Hugo Vignetti MBA 8
DNF   August Auinger Bartol-MBA 10

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ángel Nieto Minarelli 30
2   Loris Reggiani Minarelli 24
3   Pier Paolo Bianchi MBA 16
4   Jacques Bolle Motobécane 10
5   Willy Pérez MBA 8
  Per-Edvard Carlsson MBA
  Eugenio Lazzarini Iprem
8   Gerhard Waibel MBA 6
9   Iván Troisi MBA 6
  Hans Müller MBA

Zijspannen

bewerken

De LCR-Yamaha's waren in 1981 helemaal veranderd, nu met de motor achter de bestuurder en vlak voor het achterwiel. In de openingsrace bleek vooral de machine van Rolf Biland niet erg stabiel. Jock Taylor won met zijn Windle-Yamaha alleen in de chicane al een halve seconde. Alain Michel kon zich niet met de strijd aan de leiding bemoeien door een slechte start. Taylor/Johansson wonnen met een ruime voorsprong, Biland/Waltisperg werden tweede en Michel/Burkhardt derde.

Uitslag zijspannen

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1   Jock Taylor   Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 44'26"63 3 15
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 44'31"87 2 12
3   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 45'06"88 1 10
4   Werner Schwärzel   Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha +1 ronde 5 8
5   Trevor Ireson   Clive Pollington Ireson-Yamaha +1 ronde 7 6
6   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha +1 ronde 5
7   Wolfgang Stropek   Karl Altrichter SIWA-Yamaha +1 ronde 4
8   Siegfried Schauzu   Wilfried Dietz Yamaha +1 ronde 3
9   Rolf Steinhausen   Georg Willmann RSR-Yamaha +1 ronde 9 2
10   Jo van der Ven   Tonny Troeyen Yamaha 16 1
DNF   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha +1 ronde 6
DNS   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha ziekte[2]

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn
1   Jock Taylor   Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 15
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 12
3   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 10
4   Werner Schwärzel   Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha 8
5   Trevor Ireson   Clive Pollington Yamaha 6
6   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha 5
7   Wolfgang Stropek   Karl Altrichter SIWA-Yamaha 4
8   Siegfried Schauzu   Wilfried Dietz Yamaha 3
9   Rolf Steinhausen   Georg Willmann RSR-Yamaha 2
10   Jo van der Ven   Tonny Troeyen Yamaha 1

Niet gestart

bewerken

Een aantal coureurs kwam tegen de verwachtingen in niet aan de start in Oostenrijk. De Cagiva van Virginio Ferrari was nog niet klaar, evenals de 500cc-Sanvenero van Carlo Perugini. De Morbidelli's van Graziano Rossi arriveerden een dag na de eerste trainingen en bleken nog niet snel genoeg te zijn. Al op donderdag werd de Suzuki RG 500 van Borge Nielson gestolen. Op vrijdagnacht werd een Duitser opgepakt die met een Suzuki het rennerkwartier uit probeerde te wandelen. De politie pakte hem op en wekte Nielson, in de hoop dat de gestolen motor terecht was. Dat bleek niet zo te zijn: het was de machine van Wil Hartog. De monteurs van Hartog hadden voor de zekerheid blikjes op het tentdoek in het rennerskwartier gelegd om gewekt te worden als er iemand inbrak, maar dat had niet gewerkt.

Siegfried Schauzu

bewerken

Siegfried Schauzu, zelf ook al 41 jaar oud, trainde met de zeer ervaren maar 52 jaar oude Wolfgang Kalauch in het zijspan, maar ook met de veel jongere Georg Willmann, die uiteindelijk de voorkeur kreeg.

Startbewijzen

bewerken

Christian Estrosi kreeg in eerste instantie geen startplaats toegewezen door de organiserende Auto-, Motor- und Radfahrerbund Österreichs vanwege zijn lage positie op de gradinglist. Estrosi had in 1980 slechts twee WK-punten gescoord. De Amerikaanse vrouwelijke coureur Gina Bovaird kreeg zonder meer een startplaats, maar zij stond helemaal niet op de gradinglist.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1981
FIM wereldkampioenschap wegrace
33e seizoen (1981)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1981

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1979
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1982
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy