abrigo

Galego

Substantivo masculino

abrigo (sg: abrigo; pl: abrigos)

1. Acto ou efecto de abrigar.
2. Lugar defendido do mal tempo.
3. (Xeoloxía) Cova de pouca profundidade, ou entrante na parede rochosa que non chega a ser cova.
   • Exemplo: Na Península Ibérica existen numerosos abrigos rochosos con mostras de pintura esquemática, datada no Calcolítico
     
     .
4. Porto de refuxio.
5. Peza de vestir longa para protexerse do frío.
6. (Figurado) Socorro ou protección que se lle dá a alguén.

Traducións

• Alemán: Mantel ^(de)
• Castelán: abrigo ^(es)
• Esloveno: plašč ^(sl)
• Francés: abri ^(fr) (1, 2, 3, 4 e 6); manteau ^(fr) (5)
• Inglés: coat ^(en)