آزمون آلن
آزمون آلن (به انگلیسی: Allen test) در پزشکی به روشی سریع برای درک میزان خون رادیال در بیمار گفته شده و بهترین تست پیش از انجام نمونه‌گیری در سنجش گاز خونی است. برای انجام این آزمون در حالی که دست بیمار به طرف بالا قرار گرفته از وی می‌خواهیم چند بار دست خود را باز و بسته و سپس به صورت مشت شده نگه دارد. در حالی‌که با دو انگشت روی مسیر شریان رادیال و اولنار بیمار را فشار می‌دهیم از بیمار می‌خواهیم که مشت خود را باز کند و بلافاصله انگشت خود را از روی شریان اولنار بر می‌داریم، در صورتی که کف دست در عرض ۱۵ ثانیه یا کمتر پر خون و از حالت رنگ پریدگی خارج شود تست آلن را مثبت تلقی نموده و از شریان رادیال نمونه‌گیری گازومتری انجام می‌دهیم و مثبت بودن تست را در پرونده بیمار ثبت می‌کنیم. انجام این تست برای یکبار کافیست و در طول بستری نیازی به تکرار ندارد.[۱]
نمونهٔ اولیهٔ این آزمون در سال ۱۹۲۹ میلادی توسط ادگار ون نایز آلن توصیف و ابداع شد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ LeBlond, Richard F.; Brown, Donald D.; DeGowin, Richard L. (2009). DeGowin's Diagnostic Examination. McGraw-Hill.
Examine the patency of the radial and ulnar arteries with the Allen test (Fig. 8–25B): Have the patient sit with her hands supinated on her knees; stand at the patient's side with your fingers around each of her wrists and your thumbs on the flexor surfaces of her wrists.
- ↑ Allen EV (1929). "Thromboangiitis obliterans: methods of diagnosis of chronic arterial lesions distal to the wrist with illustrative cases". Am J Med Sci. 178 (3): 165–189. doi:10.1097/00000441-192908000-00009. PMC 1933752. PMID 19312256.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |