Cygnus CRS Orb-3
Cygnus CRS Orb-3 (inna nazwa Orbital Sciences CRS Flight 3) – zakończona niepowodzeniem misja statku transportowego Cygnus, wykonana przez prywatną firmę Orbital Sciences Corporation na zlecenie amerykańskiej agencji kosmicznej NASA w ramach programu CRS w celu zaopatrzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. W tej misji wykorzystany został statek nazwany S.S. Deke Slayton na cześć zmarłego astronauty Deke’a Slaytona[1].
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
2014-F02 |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Rakieta nośna | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji |
28 października 2014 22:22:38 UTC |
| Misja na Międzynarodową Stację Kosmiczną | |
| Commercial Resupply Services | |
Przebieg misji
edytuj
Początkowo misja miała rozpocząć się 27 października 2014 roku o 22:45 czasu UTC, a statek Cygnus miał dolecieć do ISS 2 listopada. Miał to być pierwszy nocny start rakiety Antares i statku Cygnus[2]. Jednak w końcowej fazie odliczania do startu podjęto decyzję o jego przerwaniu. Okazało się, że żaglówka wpłynęła na wody strefy zamkniętej wokół platformy startowej, co zrodziło obawy o bezpieczeństwo i zmusiło kontrolerów do przełożenia startu na następny dzień.
Ostatecznie start misji Cygnusa miał miejsce 28 października 2014 roku o 22:22:38 UTC. Wykorzystana została rakieta Antares 130, a start odbył się na stanowisku startowym LP-0A kosmodromu Mid-Atlantic Regional Spaceport. Jednak 15 sekund po starcie doszło do awarii silnika pierwszego stopnia rakiety. W efekcie rakieta razem ze statkiem transportowym zaczęła opadać na platformę startową, a na chwilę przed jej uderzeniem w ziemię kontrolerzy startu postanowili wydać komendę nakazującą rakiecie dokonać autodestrukcji[3][4].
Na miejscu katastrofy wybuchł pożar, jednak udało się go opanować i służby w kontrolowany sposób pozwoliły na jego samoczynne wypalenie się. NASA oświadczyła, że cały ładunek znajdujący się na pokładzie Cygnusa S.S. Deke Slayton został zniszczony w wyniku tej katastrofy, ale nikt nie odniósł obrażeń[5]. Przeprowadzona kolejnego dnia inspekcja platformy startowej wykazała, że nie doznała ona poważanych zniszczeń, jednak konieczne będzie dokonanie napraw, aby możliwe było jej wykorzystanie w przyszłości[6].
Ładunek
edytujNa pokładzie Cygnusa znajdowało się 2215 kg zaopatrzenia dla stacji ISS, w tym[7]:
- 748 kg zaopatrzenia dla załogi (m.in. pożywienie i dokumentacja),
- 637 kg środków potrzebnych do sprawnego funkcjonowania stacji (m.in. 605 kg wyposażenia NASA i 30 kg wyposażenia JAXA),
- 727 kg materiału do badań i eksperymentów (m.in. eksperymenty studenckie dotyczące tworzenia się kryształów, kiełkowania nasion i wzrostu roślin w warunkach mikrograwitacji),
- 37 kg urządzeń elektronicznych (m.in. urządzenia audiowizualne i fotograficzne oraz do przechowywania danych),
- 66 kg przedmiotów potrzebnych do spacerów kosmicznych.
Statek Cygnus S.S. Deke Slayton miał zabrać ze sobą również satelity typu CubeSat, w tym satelity do obserwacji Ziemi[8].
Przyczyny katastrofy
edytujPrzeprowadzone śledztwo wykazało, że przyczyną katastrofy była awaria turbopompy silnika AeroJet Rocketdyne AJ-26. Jest to zmodernizowany poradziecki silnik NK-33 z niedoszłej księżycowej rakiety N1. Nie udało się jednak wskazać, co dokładnie doprowadziło do awarii turbopompy. Jako możliwe przyczyny wymieniono wadliwe łożyska pompy, wadę produkcyjną lub zassanie odłamków[9].
Po tej katastrofie firma Orbital Sciences Corporation zdecydowała o rezygnacji z dalszej eksploatacji silników NK-33 w ich rakietach Antares. Postanowiono, że w kolejnych modelach tej rakiety stosowane będą silniki RD-181 (będące pochodną silników RD-191) produkowane przez rosyjskie przedsiębiorstwo NPO Energomasz. Konieczność dokonania zmian w konstrukcji rakiety Antares spowodowała, że kolejna misja – Cygnus CRS OA-4 wystartowała z Cape Canaveral przy pomocy rakiety Atlas V firmy United Launch Alliance[10][11].
Galeria
edytuj-
Przygotowywanie statku Cygnus S.S. Deke Slayton do startu -
Rakieta Antares podczas przewożenia na platformę startową -
Rakieta Antares na stanowisku startowym LP-0A -
Start misji Cygnus CRS Orb-3 -
Eksplozja rakiety Antares podczas startu -
Pożar wywołany eksplozją rakiety Antares widziany rankiem kolejnego dnia
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ ISS Commercial Resupply Services Mission (Orb-3) [online], 25 października 2014 [dostęp 2016-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-25].
- ↑ Jeremy Eggers, First Nighttime Launch of the Antares Rocket Scheduled Oct. 27 [online], 30 marca 2015 [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Phil Plait, BREAKING: Antares Rocket Explodes on Takeoff, Slate, 28 października 2014, ISSN 1091-2339 [dostęp 2016-07-19] (ang.).
- ↑ Stephen Clark, First stage propulsion system is early focus of Antares investigation – Spaceflight Now [online] [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Private Orbital Sciences Rocket Explodes During Launch, NASA Cargo Lost [online] [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Stephen Clark, Initial damage assessment shows Antares pad intact – Spaceflight Now [online] [dostęp 2016-07-19].
- ↑ NASA, Orbital CRS3 mission overview [online] [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Planet Labs, Space is hard: Antares rocket failure [online], 28 października 2014 [dostęp 2016-07-19] (ang.).
- ↑ NASA Independent Review Team, NASA Independent Review Team Orb–3 Accident Investigation Report [online], 9 października 2015 [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Post mortem for CRS-3 Antares notes turbopump failure | NASASpaceFlight.com [online], www.nasaspaceflight.com [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Orbital ATK make progress toward Return To Flight of Antares rocket | NASASpaceFlight.com [online], www.nasaspaceflight.com [dostęp 2016-07-19].