Ժիլբերտու Ապարեսիդու դա Սիլվա (պորտ.՝ Gilberto Aparecido da Silva, ծնվել է 1976 թ. հոկտեմբերի 7-ին, Լագոա-դա-Պրատա, Մինաս Ժերաիս, Բրազիլիա[1]), ավելի հայտնի Ժիլբերտու Սիլվա (պորտ.՝ Gilberto Silva), բրազիլացի ֆուտբոլիստ, հենակետային կիսապաշտպան, Բրազիլիայի հավաքականի էքս-խաղացող: 2002 թվականի աշխարհի չեմպիոն, 2005 և 2009 թվականների Կոնֆեդերացիայի գավաթի հաղթող և 2007 թվականի Ամերիկայի գավաթի հաղթող:

Վաղ տարիներ

խմբագրել

Լինելով երեխա, Ժիլբերտոն ապրում էր Լագոա-դա-Պրատա քաղաքում իր հայր-դարբինի և մայր-տնտեսուհու հետ: Ժիլբերտոն ուներ 3 քույր[2]: Նրա ընտանիքը ապրում էր փոքր տնակում, որը կառուցել էր նրա հայրը՝ Ուսինա Լուսիանիա մարզում: Չնայած ֆինանասական խնդիրներին, որի շնորհիվ բոլոր երեխաներն ապրում էին մեկ սենյակում, ապագա ֆուտբոլիստը ունեցել է անհոգ մանկություն: Նա գրել է, որ նրա կյանքը շատ թեթև էր անցնում, նա փողոցում խաղում էր ֆուտբոլ՝ ընկերների և բարեկամների հետ. և նրանք երբևիցե չզբաղվեցին թմրանյութ օգտագործելով և բռնություններ կատարելով[3]: 1988 թվականին երբ նա 12 տարեկան էր, նա ստացավ հնարավորություն լրջորեն զբաղվելու ֆուտբոլով. նրան հրավիրեցին «Ամերիկա Մինեյրոյի» պատանեկան թիմ: Ժիլբերտուն կարիերան սկսեց «Ամերիկա Մինեյրոյի» պաշտպանական դիրքում, նա խաղում էր կենտրոնական պաշտպանի դիրքում: Ժիլբերտուն ազատ ժամանակ սովորում էր ֆուտբոլային հնարքներ իր կահույքագործ հոր հետ, որոնք նրան պետք եկան հետագա տարիների ընթացքում: 1991 թվականին Ժիլբետույի հայրը անցավ թոշակի, 15-ամյա որդին պետք է գումար աշխատեր իր ընտանիքի համար: Խնդիրը ավելի ծանրացավ, քանի որ նրա մայրը հիվանդացավ[4]:

  «Մենք խեղճ ընտանիք էինք, և մենք պետք է աշխատեինք միասին: Ահա թե ինչու, երբ ես դեռ տղա էի, սկսեցի աշխատել սևագործ բանվորի նման՝ գործարանում: Սակայն, ես ուրախ էի, որ ունեի դժվար սկիզբ: Դա նշանակում էր, որ ես պետք է դառնայի հաջողակ մարդ, և այդպես էլ եղավ[5]»:  

«Ամերիկո Մինեյրոյում» ցածր աշխատավարձի պատճառով նա որոշեց դուրս գալ ֆուտբոլից և փնտրել աշխատանք, այդ ժամանակ նա աշխատում էր և՛ բանվոր, և՛ փայտագործ, և՛ հրուշակագործ: Սա, ինչպես նրան թվաց մանկական երազանքների ավարտն էր[6]: Ժիլբերտոն գործարանում աշխատում էր ամսական 50 ֆունտ՝ 2002 թվականի փոխարժեքով[2][7]: Երեք տարի գործարանումաշխատելուց հետո, 18-ամյա Ժիլբերտուն որոշեց կրկին փորձել իր բախտը ֆուտբոլում և սկսեց հանդես գալ տեղի երիտասարդական թիմի ակադեմիայում: Նրա ակադեմիայում մնալը շարունակվեց կարճ, ընտանիքում խնդիրների սրվածության պատճառով՝ մոր առողջությունն ավելի վատացավ: Շուտով նա վերադարձավ հրուշակեղենի գործարան՝ ապագա չտեսնելով ֆուտբոլային կարիերայի մեջ:

Ակումբային կարիերա

խմբագրել

Կարիերայի սկիզբը Բրազիլիայում

խմբագրել

1997 թվականին Ժիլբերտույի ընկերները փորձեցին ևս մեկ անգամ նրան վերադարձնել ֆուտբոլ: 1997 թվականի հունիսի 1-ի տվյալներով նա կրկին պայմանագիր կնքեց «Ամերիկա Մինեյրոյի» հետ, սակայն այս անգամ պայմանն այնպիսին էր, որ Ժիլբերտուն պետք է խաղար հիմնական կազմում: 22 տարեկանում Ժիլբերտուն խաղում էր կենտրոնական պաշտպանի դիրքում: «Ամերիկա Մինեյրոյում» առաջին մրցաշրջանից հետո նա համարվում էր թիմի առանձգական խաղացողներից մեկը, չնայած նրան, որ ենթարկվեց երկրպագուների դժգոհություններին: Նա թիմին օգնեց հաղթել Սերիա Բ-ում և տեղափոխվել Սերիա-Ա[8]:

1998 թվականին թիմը վերադարձավ Սերիա Բ, երրորդ մրցաշրջանում Ժիլբերտուն «Ամերիկա Մինեյրոյի» կազմում խաղացել էր 20 խաղ և խփել մեկ գնդակ, և անգամ օգնեց թիմին ավարտել Մինեյրոների լիգան երկրորդ տեղով: 2000 թվականին, երբ նա 24 տարեկան էր նրան հրավիրում են «Ամերիկայի» հակառակորդ՝ «Ատլետիկո Մինեյրո»: Հաջորդ մրցաշրջանում թիմի մարզիչ Կարլոս Ալբերտո Պարեյրան Ժիլբերտույին պաշտպանության կենտրոնից տեղափոխեց կիսապաշտպանության կենտրոն, որտեղ ցուցադրում էր ավելի լավ արդյունք: Նա երեք խփեց 2001 թվականի մրցաշրջանում և դարձավ «Ատլետիկո Մինեյրոյի» կարևոր խաղացողներից մեկը[9]:

Արսենալ

խմբագրել

2002 թվականի աշխարհի առաջնությունից հետո Ժիլբերտուն իր վրա ուշադրություն հրավիրեց անգլիական Պրեմիեր-Լիգայի երկու թիմերի(«Աստոն Վիլլային» և «Արսենալին»), որոնք մրցակցության մեջ էին, թե որ թիմը պետք է պայմանագիր կնքի ֆուտբոլիստի հետ: Օգոստոսին, Ժիլբերտուն տեղափոխվեց «Արսենալ» և մասնակցեց Ավստրիայի մինչմցաշրջանային հավաքին: Ամեն ինչ ընթանում էր կնքված պայմանագրով:


Однако, возникли трудности, когда на «Атлетико Минейро» было наложено трансферное эмбарго в связи с невыплатой заработной платы некоторым игрокам клуба, в том числе Жилберту[10][11]. Был также вопрос о получении разрешения на работу в Великобритании для Жилберту[12]. Тем не менее, 7 августа 2002 года он всё-таки присоединился к «Арсеналу» за плату в размере 4,5 млн фунтов стерлингов. После покупки Жилберту тренер «Арсенала», Арсен Венгер сказал:

« То, что я любил в нём — это его склонность не усложнять себе жизнь. Он может играть по всему полю, но играет только впереди защиты — это то, что он делает лучше всего[10]. »

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Hugman, Barry J., ed. (2008). The PFA Footballers' Who's Who 2008–09. Mainstream Publishing. էջ 170. ISBN 978-1-84596-324-8.
  2. 2,0 2,1 Mott, Sue (2 September 2006). «Life is sweet for Brazil's shop steward». The Daily Telegraph. London. Վերցված է 30 July 2008-ին.
  3. Wallace, Sam (20 August 2005). «The Premiership Interview: Highbury's Silva lining». The Independent. London. Վերցված է 30 July 2008-ին.
  4. White, Clive (15 May 2005). «Silva worth his weight in gold». The Daily Telegraph. London. Վերցված է 30 July 2008-ին.
  5. McRae, Donald (16 May 2006). «This final is like our own World Cup». The Guardian. London. Վերցված է 25 September 2006-ին.
  6. Brodkin, Jon (5 September 2002). «New Gunner Gilberto is quick to earn his stripes». The Guardian. London. Վերցված է 19 March 2012-ին.
  7. «Cheese is the secret to Silva's success». ESPN Soccernet. 31 July 2002. Արխիվացված է օրիգինալից 25 May 2011-ին. Վերցված է 30 July 2008-ին.
  8. «América-MG é campeão da Série B de 1997; veja o vídeo da comemoração». Placar. 30/04/2012.
  9. «Brazil player profiles». CNN Sports Illustrated. Վերցված է 9 October 2006-ին.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy