vanlig
Jump to navigation
Jump to search
See also: vänlig
Norwegian Bokmål
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Danish vanlig, from Old Norse vanaligr. Compare Swedish vanlig, Icelandic vanalegur and Norwegian Nynorsk vanleg.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]vanlig (neuter singular vanlig, definite singular and plural vanlige, comparative vanligere, indefinite superlative vanligst, definite superlative vanligste)
Antonyms
[edit]Derived terms
[edit]References
[edit]- “vanlig” in The Bokmål Dictionary.
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Old Norse vanaligr. Compare Danish vanlig, Icelandic vanalegur and Norwegian Nynorsk vanleg.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]vanlig (comparative vanligare, superlative vanligast)
Declension
[edit]Inflection of vanlig | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | vanlig | vanligare | vanligast |
Neuter singular | vanligt | vanligare | vanligast |
Plural | vanliga | vanligare | vanligast |
Masculine plural3 | vanlige | vanligare | vanligast |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | vanlige | vanligare | vanligaste |
All | vanliga | vanligare | vanligaste |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- vanlig in Svensk ordbok.
Categories:
- Norwegian Bokmål terms inherited from Danish
- Norwegian Bokmål terms derived from Danish
- Norwegian Bokmål terms derived from Old Norse
- Norwegian Bokmål terms with IPA pronunciation
- Norwegian Bokmål terms with audio links
- Norwegian Bokmål lemmas
- Norwegian Bokmål adjectives
- Swedish terms inherited from Old Norse
- Swedish terms derived from Old Norse
- Swedish terms with audio links
- Swedish lemmas
- Swedish adjectives