Nomen
Vide etiam paginam discretivam: Nomen (discretiva).
Nomen proprium est nomen substantivum, quo res quaedam, ut ab aliis rebus distinguatur, speciatim notatur. Saepissime de nominibus hominum et locorum agitur.
Nomina personalia Romana
[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Onomastica Romana.Romani species propriorum nominum personalium quattuor habebant:
- Praenomen, quod nomini praeponitur, ut Lucius, Quintus, Gaius.
- Nomen gentilicium, quod notat genus, ut Cornelius, Iulius.
- Cognomen, nomini coniungitur, ut Scipio, Caesar
- Agnomen, quasi accedens nomen, ut Metellus Creticus, quia Cretam subegit, aut Augustus Germanicus, quia augustus est ob Germaniccos subiugendos. Extrinsecus enim venit agnomen ab aliqua ratione. Cognominum autem vulgo dictum eo, quod nomini cognitionis causa superadiciatur, sive quod cum nomine est.
Nexus interni
- Index nominum
- Fontes nominum locorum
- Nomen proprium
- Nomen systematicum
- Vicipaedia:Nomen
- Eponymus
- Exonymum
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |