កណ្ដាប់

សូមជួយដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /កន់'ដាប់/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kânn'dăb/
• អ.ស.អ.: /kɑnn'dab/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ ក្ដាប់ > ក + -ណ- + ្ដាប់> កណ្ដាប់។ (ផ្នត់ជែក)

• ពាក្យខ្សែស្រឡាយ: ក្ដាប់ ក្រម៉ាប់ ក្រចាប់ ខាប់ ខ្នាប់ ខ្មាប់ ខ្វាប់ ចាប់ ចំណាប់ ចំបាប់ ច្បាប់ ឆ្នាប់ ដាប់ តាប់ បង្ហាប់ ប្រចាប់ ប្រដាប់ ប្លាប់ ផ្លាប់ ម៉ាប់ រណ្ដាប់ វ៉ាប់ សម្រាប់ ស្នាប់ ស្រាប់ ហាប់។

នាម

កណ្ដាប់

1. បាច់។

   ស្រូវ ឬ ស្មៅ ១ កណ្ដាប់។

2. វ័ណ្ឌ, រង្វង់។
3. ការក្ដាប់នៃដៃ រឺ សភាពក្ដាប់នៃដៃ។

បច្ចេកសព្ទដកស្រង់

• កណ្ដាប់ចក្រវាល
• កណ្ដាប់​ចង្អេរ
• កណ្ដាប់ដៃ
• កណ្ដាប់ស្រែង
• ភ្នេនកណ្ដាប់

បច្ចេកសព្ទទាក់ទង

• ក្ដាប់

បំណកប្រែ

បាច់

អង់គ្លេស : sheaf (ឝ៊ិផ្វ), bundle (បាន់ដល), bunch (បាន់ឆ៍); handful (ហ៊ែនដ៍ភ្វូល), fist (ភ្វីស្ថ៍), fistful (ភ្វីស្ថ៍ភ្វូល); grasp (ហ៊្គ្រែស្ផ៍)

វ័ណ្ឌ, រង្វង់

អង់គ្លេស : edge (អិជ), rim (រិម); edging (អិឌ្ជីង); border (បដ្ដឺរ)

សភាពក្ដាប់នៃដៃ

[[]] :

នាមរនាប់

កណ្ដាប់

1. នាមយកទៅរាប់បាច់ស្រូវ។

   ស្រូវមួយកណ្ដាប់។

បំណកប្រែ

នាមរាប់បាច់ស្រូវ

[[]] :

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួន-ណាត។
• [១]។