Tauhid
Tembung tauhid iku asalé saka basa arab توحيد ateges nyawijèkaké. Ana ing bab aqidah Islam tauhid duwèni teges nyawijèkaké Allah ana ing sak kabèhé lelaku ngibadah. Para Ulama mbagi tauhid dadi telung warna yaiku: tauhid rububuyah, tauhid uluhiyah lan tauhid asma wa sipat.
Tauhid Rububuyah
[besut | besut sumber]Tauhid rububiyah yaiku angimani bilih Allah iku siji-sijiné rabb ingkang duwé, nggawé lan ngatur jagad lan sak isiné. Kaya mau ing Al-Qur'an Az-Zumar ayat 62 : Allah ingkang nggawé sak kabèhé lan panjenengané sing ngopèni sak kabèhé.
Tauhid Uluhiyah
[besut | besut sumber]Tauhid uluhiyah yaiku angimani bilih Allah iku siji-sijiné sing bener kanggo disembah.
Tauhid Asma wa Sifat
[besut | besut sumber]Tauhid asma wa sipat yaiku angimani bilih Allah duwé asma lan sipat apik (Asmaaulhusna) sing sak patrapé kaliyan keangunganipun Allah.