gubić

gubić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) tracić coś przez nieuważność

(1.2) doprowadzać do zguby

odmiana:

przykłady:

(1.1) Po nabożeństwie organista szybko zbiegł z chóru, gubiąc po drodze nuty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gubienie n, zgubienie n, zguba ż, zagubienie n

czas. zgubić dk.

przym. zgubiony, zgubny, zagubiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: